تصویر آینده هیچوقت شفاف نیست و از نظر هر هنرمند، مهندس و سرمایه‌داری می‌تواند به یک شکل باشد. بعضی ذهن خلاقی دارند و می‌خواهند آینده پر از ربات‌های خدمتکار و ماشین‌های پرنده باشد و بعضی دیگر فکر می‌کنند آینده همان موقعی است که فضایی‌ها به زمین حمله می‌کنند و بشر را به بستر بزرگ‌ترین جنگ تاریخ می‌برند.
خودروهای عجیب، آسمان‌خراش‌های بلندی که سر از ابرها بیرون کشیده‌اند و انسانی که با تکنولوژی در هم تنیده شده سوژه‌های جذابی هستند که در دو-سه دهه اخیر میلادی و از زمان شکل‌گیری بازی‌های ویدیویی به آن‌ها زیاد پرداخته شده. اما یکی از نقاط عطف تاریخی در بازی‌های ویدیویی به همین سال ۲۰۲۰ و دهه‌ای که در ادامه‌اش می‌آید برمی‌گردد. بسیاری از بازی‌ها در این بازه زمانی روایت شده‌اند و شاید باورتان نشود ولی ما حالا به همان روزهایی رسیدیم که ده سال پیش بازی می‌کردیم. اما آیا الان شبیه به آن بازی‌ها است؟ احتمالا نه، نه حتی یک ذره.
سر و کله فضایی‌ها به زودی پیدا می‌شود
داستان بازی Half-Life بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ جریان دارد (طبق فایل منتشر شده از منوال بازی). بیش از ده سال بعد از وقایع نسخه اول گوردون فریمن در ابتدای داستان Half-Life 2 از حالت استاز خارج می‌شود. بنابراین وقایع نسخه دوم Half-Life احتمالا حوالی همین سال‌هایی که داریم سپری می‌کنیم در جریان است، جهانی که به سلطه امپراتوری Combine در آمده است و همه را برده خود کرده.
بازی Crysis هم در دهه ۲۰ قرن ۲۱ میلادی در جریان است. در اصل بازی از روز ۷ آگوست ۲۰۲۰ شروع می‌شود، جایی که فضایی‌ها با سفینه‌های عجیب خود در یک جزیره فرود آمده‌اند. در Earth Defense Force 2025 که خب طبیعتا در سال ۲۰۲۵ جریان دارد هم حشره‌های فضایی دوباره برای حمله به زمین اقدام کرده‌اند.
هنوز دنیا به طور کل توسط گروهی از سربازان فضایی شبیه به گروه Combine به اسارت گرفته نشده یا یک مورچه عظیم‌الجثه مشغول خوردن انسان‌ها نیست، پس می‌شود با قطعیت گفت که این قسمت از پیش‌بینی و خلاقیت نویسندگان داستان بازی‌های ویدیویی هنوز به واقعیت نپیوسته.
کسب و کار ارتقای فیزیکی بدن انسان رونق می‌گیرد
بنا به آنچه در Crysis و Deus Ex: Human Revolution دیدیم، دهه ۲۰ میلادی زمانی است که دستکاری کردن اعضای بدن و رسیدن به قدرت‌های فرابشری روی بورس خواهد بود.
تکنولوژی نانوسوت Crysis نسبت به ارتقای فیزیکی بدن انسان در سال ۲۰۲۷ و بازی Deus Ex: Human Revolution کمی کاربردی‌تر به نظر می‌رسد. می‌توان قدرتی فوق‌العاده به دست آورد یا چندین متر در هوا پرید. حتی می‌شود برای مدتی ناپدید شد. اما در Human Revolution می‌توان از پشت دیوارها با قدرت دید اشعه ایکس دیگران را دید و بسیار قوی شد ولی به قیمت سرکوب سیستم ایمنی بدن.
اما نانوسوت Crysis فقط یک لباس ساده نیست. بلکه با بدن کسی که آن را پوشیده ارتباط می‌گیرد و می‌تواند غیرقابل جدا شدن از پوست و گوشت آن فرد شود. بنابراین اگر نمی‌خواهید باقی عمرتان را مثل یک کاسپلیر زندگی کنید بهتر است بیخیال این یک مورد شوید.
در اصل بیخیال هر چیز پوشیدنی که نشانه‌ای از نانو در آن است بشوید. از جوراب‌های نانو که در مترو می‌فروشند گرفته تا همین نانوسوت.
Human Revolution قطعا به حقیقت نزدیک‌تر است. خیلی بعید است که ربات‌های کوچک بیگانه بتوانند اعضای درونی بدن ما را درمان کنند اما در سال‌های اخیر دانشمندان زیادی به دنبال افزودن قابلیت‌های فناورانه به بدن انسان بوده‌اند و از الان تا ۷ سال دیگر خدا می‌داند که چه بشود.
سال‌ها پیش بحث بود که با اضافه کردن چیپ‌های مغناطیسی، حس ششم یا درک امواج مغناطیسی را به انسان اضافه کرد ولی بعدها همه بیخیالش شدند. الان هم بعضی انسان‌ها چیپ RFID دارند که به آن‌ها اجازه می‌دهد بعضی درب‌ها که مخصوصشان طراحی شده را باز کنند. بنابراین به این یکی کمی نزدیک شده‌ایم.
قرار است در واقعیت مجازی گیر بیفتیم
رمان، مانگا، سری بازی و انیمه Sword Art Online در سال ۲۰۲۲ آغاز می‌شود. یعنی والو، آکیلس و اچ تی سی دو سال وقت دارند تا هزاران بازیکن را در دنیایی کاملا مجازی گیر بیندازند و هیچ راه فراری جز شکست دادن خالق مرموز بازی باقی نگذارند.
خب حالا ما هم Half-Life: Alyx را در سال پیش‌رو داریم و اگر خود گیب نیول غول آخر بازی باشد احتمالا این یکی پیش‌بینی دارد کم‌کم درست از آب در می‌آید.
ورزش بیشتر از قبل سایبری می‌شود
ایسپرت آینده ورزش نیست. بلکه فوتبالی آمریکایی که ربات‌ها با یک توپ منفجرشونده بازی می‌کنند آینده ورزش است. این سناریو سال ۲۰۲۲ در بازی Cyberball که سال ۱۹۸۸ برای کنسول‌های آتاری منتشر شد مطرح می‌شود.
بنا به دلایلی لابد موجه، نسخه بعدی بازی با نام Tournament Cyberball 2072، پنجاه سال بعد از نسخه اول روایت می‌شود که خب ۵۰ سال بعد این مورد را بررسی می‌کنیم.
نبرد ربات‌ها در طول دهه ۹۰ میلادی و اوایل قرن ۲۱ با برنامه تلویزیونی Robot Wars حسابی بالا گرفته بود ولی بعدها وقتی همه فهمیدند ربات‌هایی که شکل ذوزنقه‌ای دارند تقریبا همیشه برنده هستند و می‌توانند حریف را به سادگی چپه کنند، موجش خوابید. این سری برنامه در سال ۲۰۱۶ دوباره شروع شد ولی سال ۲۰۱۸ خبر کنسلی‌اش آمد. اگر فوتبال انفجاری را به Robot Wars اضافه می‌کردند عمرا کنسل نمی‌شد.
خب هنوز که خبری از کشت و کشتار با توپ‌های منفجر شونده و این داستان‌ها نیست. بنابراین خالقین بازی Cyberball هم خیلی پیش‌بینی درستی نداشتند. البته اینکه چرا اصلا باید Cyberball را پیش‌بینی معقولی از دهه جاری بدانیم گزاره صحیح و پرسش مناسبی است.
